ميليا كيستهاي خوش خيم حاوي كراتين هستند كه به صورت شايع ظاهر مي شوند. ميلياهاي اوليه در نوزادان ديده مي شود ولي ممكن است در كودكان و بالغين نيز رخ دهد. ميلياهاي ثانويه در تعدادي از بيماريهاي تاولي ديده مي شود و يا ممكن است متعاقب درم ابريژن رخ دهد.
اين عارضه غالبا يك كيست اپيدرمي كوچك است. اين كيست مي تواند با منشاء غدد اكرين يا فوليكولهاي پيلوسبابه باشد. ميلياهاي اوليه ممكن است از مناطق فوليكولهاي موي كركي ايجاد شوند ولي ميلياهاي ثانويه ناشي از آسيب به واحد پيلوسبابه هستند. اين مشكل در هر سني قابل رويت است.
معمولا بدون نشانه هستند. در اطفال و بالغين بيشتر در اطراف چشم ديده مي شوند و غالبا طي چند هفته ايجاد مي شوند اين ضايعات سطحي، يكنواخت، سفيد يا زرد رنگ و گنبدي شكل با قطر حدود 2-1 ميلي متر هستند. علت ايجاد آن در نوع اوليه، غدد چربي تكامل نيافته است كه بيشتر در نوزادان ديده مي شود.
ولي در نوع ثانويه علل متفاوتي دارد از جمله ، ضربات يا تاول كه باعث تخريب مجراي عرق شود. اين عارضه مي تواند همراه با اختلالاتي از جمله بولوس پمفيگوئيد، اپيدرموليزبولوزا، بولوز ليكن پلان، پورفيري و سوختگي باشد. آسيبهاي پوستي ناشي از درم ابريژن يا راديوتراپي مي تواند باعث ميليا شود. در اثر درماتيت تماسي و آلرژي به مواد ضد آفتابها نيز ديده مي شود. بعلاوه متعاقب مصرف كورتن هاي قوي موضعي نيز ديده مي شود. ميليا مي تواند ارثي باشد و به شكل اتوزوم غالب به ارث رسد.
درمان :
هيچ درمان خوراكي يا موضعي براي از بين بردن ميليا وجود ندارد. يك مورد مطالعه گزارش موردي، مصرف موفقيت آميز ايزوترتينوئين موضعي و ماينوسايكلين را در بيماران مبتلا به ميلياي پلاكه گزارش كرده است.
ميليا را مي توان با استفاده از سر سوزن و خروج محتويات آن درمان كرد. نوع خاصي از ميليا (Miliaen Plaque) مي تواند بصورت موثري با انجام electrodesiccation، ليزر CO2 درم ابريژن يا كرايوسرجري درمان كرد. درمان عارضه خاصي ندارد.
منبع :http://www.drnilforoushzadeh.ir/index.php?ToDo=ShowArticles&AID=168
اين عارضه غالبا يك كيست اپيدرمي كوچك است. اين كيست مي تواند با منشاء غدد اكرين يا فوليكولهاي پيلوسبابه باشد. ميلياهاي اوليه ممكن است از مناطق فوليكولهاي موي كركي ايجاد شوند ولي ميلياهاي ثانويه ناشي از آسيب به واحد پيلوسبابه هستند. اين مشكل در هر سني قابل رويت است.
معمولا بدون نشانه هستند. در اطفال و بالغين بيشتر در اطراف چشم ديده مي شوند و غالبا طي چند هفته ايجاد مي شوند اين ضايعات سطحي، يكنواخت، سفيد يا زرد رنگ و گنبدي شكل با قطر حدود 2-1 ميلي متر هستند. علت ايجاد آن در نوع اوليه، غدد چربي تكامل نيافته است كه بيشتر در نوزادان ديده مي شود.
ولي در نوع ثانويه علل متفاوتي دارد از جمله ، ضربات يا تاول كه باعث تخريب مجراي عرق شود. اين عارضه مي تواند همراه با اختلالاتي از جمله بولوس پمفيگوئيد، اپيدرموليزبولوزا، بولوز ليكن پلان، پورفيري و سوختگي باشد. آسيبهاي پوستي ناشي از درم ابريژن يا راديوتراپي مي تواند باعث ميليا شود. در اثر درماتيت تماسي و آلرژي به مواد ضد آفتابها نيز ديده مي شود. بعلاوه متعاقب مصرف كورتن هاي قوي موضعي نيز ديده مي شود. ميليا مي تواند ارثي باشد و به شكل اتوزوم غالب به ارث رسد.
درمان :
هيچ درمان خوراكي يا موضعي براي از بين بردن ميليا وجود ندارد. يك مورد مطالعه گزارش موردي، مصرف موفقيت آميز ايزوترتينوئين موضعي و ماينوسايكلين را در بيماران مبتلا به ميلياي پلاكه گزارش كرده است.
ميليا را مي توان با استفاده از سر سوزن و خروج محتويات آن درمان كرد. نوع خاصي از ميليا (Miliaen Plaque) مي تواند بصورت موثري با انجام electrodesiccation، ليزر CO2 درم ابريژن يا كرايوسرجري درمان كرد. درمان عارضه خاصي ندارد.
منبع :http://www.drnilforoushzadeh.ir/index.php?ToDo=ShowArticles&AID=168
شرح موضوع