سوالی درباره ی آشالازی

سلام
  
اگه یک نفر قبلا آشالزی داشته باشد و برایش بالن زده باشند آیا دوباره احتمال عودش است؟ اگر نه پس دلیل گیر کردن دوباره غذا چیست؟

خب حداقل یک نفر به سوال من جواب بدهد. آقای دکتر حداقل شما یه جوابی بدهید. نیاز به جواب فوری دارم.
                                                                        ممنون

آشالازی

آشالازی بیماری نادری است که شیوع آن 1 در 100000 نفر است.این بیماری اغلب در سنین 25-60 سالگی تشخیص داده میشود.

علل- علت ایجاد این بیماری شناخته شده نیست.بیماران مبتلا به آشالازی دو مشکل در ناحیه مری دارند:

اول اینکه دو سوم تحتانی مری قادر نیست غذای موجود در مری را به سمت معده هدایت کند.

دوم اینکه اسفنگتر تحتانی مری که در حالت عادی مانع برگشت غذای داخل معده به مری می گردد و باید هنگام عبور غذا شل باشد,قادر به شل شدن نیست و به همین دلیل غذا نمی تواند به معده وارد شود و پشت اسفنگتر باقی می ماند.به این ترتیب حجم زیادی از غذا و مایعات در ناحیه تحتانی مری انباشته می گردد و آنرا متسع میکند.

علائم –مهمترین علامت این بیماری بلع مشکل است که در مورد جامدات و یا مایعات وجود دارد. از علائم دیگر این بیماری میتوان به درد سینه ,برگشت غذای خورده شده  به دهان,سوزش سردل,سخت آروغ زدن ,احساس پری و سنگینی در ناحیه گلو ,رابطه جنسیکه و کاهش وزن اشاره کرد.

تشخیص- معمولا شک به آشالازی از روی علائمی که بیمار ذکر میکند ,ایجاد می شود اما برای تشخیص نهائی نیاز به بررسی و آزمایش می باشد.

عکس قفسه سینه- یک عکس ساده قفسه سینه می تواند تغییر شکل مری و عدم وجود هوا در معده را نشان دهد.این دو علامت در عکس آشالازی را مطرح میکنند.

بلع باریم – تست بلع باریم به عنوان آزمون غربالگری آشالازی به کار میرود.باریم در عکس ,دهانه خروجی مری و اسفنگتر تحتانی مری را نشان میدهد.در آشالازی, بلع باریم ,عدم وجود انقباض را درمری بعد از بلع نشان میدهد.

مانومتری - توسط مانومتری فشار داخل مری و اسفنگتر تحتانی آن اندازه گیری می شود. این تست زمانی قابل انجام است که بیمار حداقل به مدت 8 ساعت چیزی نخورده باشد و در حال حاضر کاملا بیدار باشد.مانومتری اغلب جهت تایید تشخیص آشالازی به کار میرود.در بیمار آشالازی سه وضعیت غیر طبیعی در مانومتری دیده میشود:فشار بالا در ناحیه اسفنگتر تحتانی در زمان استراحت,عدم شل شدن اسفنگتر بعد از بلع و عدم وجود امواج پریستالتیک در قسمت تحتانی مری.دو مورد آخر مهمتر هستند و تشخیص را مسجل میکنند.

اندوسکوپی- اندوسکوپی امکان دیدن داخل مری,اسفنگتر تحتانی و معده را به طور مستقیم فراهم می کند.این کار به کسانی پیشنهاد میشود که مشکوک به آشالازی هستند و خصوصا برای افتراق بیماریهایی که آشالازی را تقلید میکنند مفید است.

درمان – برای درمان آشالازی راههای مختلفی وجود دارد اگرچه همه این درمانها قادر به تخفیف دادن علائم هستند اما متاسفانه هیچکدام از آنها قادر به درمان کامل بیماری نیستند.

دو روش درمانی اول(دارو درمانی و تزریق سم بتولونیم ) با کاهش دادن فشار اسفنگتر تحتانی مری عمل میکنند اما دو روش دیگر ( بالون زدن و جراحی )از طریق تضعیف فیبرهای عضلانی اسفنگتر تحتانی مری عمل میکنند.

دارو درمانی-نیتراتها و بلوک کننده های کانال کلسیم دو دسته دارو ئی هستند که اثر شل کنندگی روی عضلات اسفنگتر تحتانی مری دارند.این قرصها زیر زبانی هستند و 10 الی 30 دقیقه قبل از غذا مصرف میشوند.

بالون زدن(هوا زدن)- با بالون زدن به طور مکانیکی عضلات منقبض شده اسفنگتر مری کشیده میشود.این روش درمانی در دو سوم بیماران مبتلا به آشالازی علائم بیماری را کاهش میدهد .البته بیش از نصف بیماران مجبور میشوند که برای بهبود بیماری بیش ازیکبار این کار را انجام دهند.

میزان موفقیت در این روش:  کسانی که یکبار بالون زده اند ,60% تا یکسال بس از بالون زدن و 25% تا 5 سال پس از بالون زدن بی علامت خواهند بود.

جراحی (میوتومی)- منظور از میوتومی این است که در ناحیه اسفنگتر تحتانی یک فیبر عضلانی را مستقیما ببریم.در گذشته برای این کار باید جدار قفسه سینه و شکم را باز میکردند اما امروزه این کار توسط یک لاپاروسکوپ و با یک برش بسیار کوچک فابل انجام است.

میزان موفقیت در این روش:جراحی علائم را در 70 الی 90 % بیماران از بین میبرد.این بهبود در 85% بیماران به مدت 10 سال و در 65% آنها به مدت 20 سال پس از جراحی باقی میماند.بنابراین بهبود بیماری پس از جراحی نسبت به بقیه درمانها ماندگارتر است اما به طور کلی جراحی با عوارض جانبی بیشتری همراه است و تهاجمی تر و گران تر از بقیه درمانها است.

تزریق سم  بوتولونیم-این روش جدیدترین روش درمانی آشالازی است.سم  بوتولونیم به طور موقت سلولهای عصبی را که فرمان انقباض به اسفنگتر تحتانی مری میدهد  فلج میکند.به نظر میرسد که این روش در بیمارانی که بالای 50 سال دارند مناسب است.البته از تزریق این سم میتوان به عنوان یک روش تشخیصی در کسانی که مشکوک به آشالازی هستند نیز استفاده کرد.

میزان موفقیت در این روش: یکبار تزریق بوتولونیم  میتواند در 65 الی 90 درصد بیماران در کوتاه مدت (سه ماه تا یکسال)بهبود ایجاد کند.در موارد عود میتوان از تزریق مجدد استفاده کرد.


ریسک سرطان مری: بیماران مبتلا به آشالازی نسبت به افراد سالم ریسک بیشتری برای ابتلا به سرطان مری دارند خصوصا اگر تنگی مری در آنها به طور مناسب کاهش نیافته باشد.به همین دلیل پزشکان اندوسکوپی را به عنوان یک روش غربالگری برای تشخیص زودهنگام سرطان مری به این بیماران توصیه میکنند.

منبع : مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد دانشگاه تهران

سلام
ابتدا تشکر ميکنم از همه‌ی دست‌اندکاران اين سايت و تمامی عزيزانی که در اين پايگاه اطلاع‌رسانی فعاليت ميکنند .
امروز داشتم همينطوری توی سايت ميچرخيدم که يهويی اسم يه بيماری رو ديدم که خيلی واسه‌م عجيب بود .
وقتی رفتم مطلب رو مطالعه کردم ديدم علايم اين بيماری در من دیده میشه .
بيماری ((آشالازی)) رو ميگم ...
لازم به ذکره که من  22 سالمه با قد 164 سانتيمتر و وزن 36 و اين معنيش اينه که من دچار لاغری بيش از اندازه هستم .
اول فکر ميکردم که لاغری من بخاطر غده‌ی تيروئيد هست ولی الان با توجه به علايمی که در خودم ديدم احتمال ميدم که  

دچار آشالازی باشم .
حالا سؤالايی که ميخوام مطرح کنم اینها هستند :
آيا ممکن است من دچار اين بيماری باشم ؟
برای درمان اين بيماری بايد به چه پزشکی مراجعه کنيم ؟
آيا زمان درمان طولانی‌ست يا خير ؟

ازجمله علايمي که در خود مشاهده ميکنم اينها هستند :
لاغری زياد ، بی‌اشتهايی ، حالت تهوع پس از خوردن زياد ، دشواري در بلعيدن غذا ، گاهي اوقات حتی آب در گلويم گير

ميکند! ، يبوست شبه‌دائم ، احساس سيری حتی موقعی که معده‌ام خالی است ، بی‌ميلی موقع خوردن صبحانه .

خيلی ممنون ميشم اگه يه بزرگوار منو راهنمايی کنه .

nooosh نوشته است: سلام
ابتدا تشکر ميکنم از همه‌ی دست‌اندکاران اين سايت و تمامی عزيزانی که در اين پايگاه اطلاع‌رسانی فعاليت ميکنند .
امروز داشتم همينطوری توی سايت ميچرخيدم که يهويی اسم يه بيماری رو ديدم که خيلی واسه‌م عجيب بود .
وقتی رفتم مطلب رو مطالعه کردم ديدم علايم اين بيماری در من دیده میشه .
بيماری ((آشالازی)) رو ميگم ...
لازم به ذکره که من  22 سالمه با قد 164 سانتيمتر و وزن 36 و اين معنيش اينه که من دچار لاغری بيش از اندازه هستم .
اول فکر ميکردم که لاغری من بخاطر غده‌ی تيروئيد هست ولی الان با توجه به علايمی که در خودم ديدم احتمال ميدم که  

دچار آشالازی باشم .
حالا سؤالايی که ميخوام مطرح کنم اینها هستند :
آيا ممکن است من دچار اين بيماری باشم ؟
برای درمان اين بيماری بايد به چه پزشکی مراجعه کنيم ؟
آيا زمان درمان طولانی‌ست يا خير ؟

ازجمله علايمي که در خود مشاهده ميکنم اينها هستند :
لاغری زياد ، بی‌اشتهايی ، حالت تهوع پس از خوردن زياد ، دشواري در بلعيدن غذا ، گاهي اوقات حتی آب در گلويم گير

ميکند! ، يبوست شبه‌دائم ، احساس سيری حتی موقعی که معده‌ام خالی است ، بی‌ميلی موقع خوردن صبحانه .

خيلی ممنون ميشم اگه يه بزرگوار منو راهنمايی کنه .

سلام
دوست من برای مشخص شدن آشالازی نیاز به عکس و آندوسکوپی و مسائل دیگر هست و از اینجا با یک شرح حال ساده نمیشه گفت شما دچارش هستید یا خیر ؟
چیزی که میشه گفت ، اینه که مجموع علائم شما بی ربط با این بیماری نیست .
شما باید به متخصص داخلی یا جراح عمومی ( متخصص بیماریهای گوارشی ) مراجعه کنید

سلام منهم بیماری آشالازی دارم ولی با اینکه سالها آرزوی لاغری داشتم اما وزنی کم نکردم!!فقط عذاب میکشم از این بیماری!! البته 3شنبه دارم میرم پیش دکترم.شاید مجبور شم که بالون بزنم.....شنیدین میگن ان اشاالله آب خوش از گلوت پایین نره!!! دقیقا مصداق این بیماری است....خدا هیچ بیماری را به هیچکس نده....